*

*

dinsdag 11 maart 2014

Ons..Pap....

Vandaag zijn we alweer vijf jaar verder dat jij  er niet meer bent.Gisteren zou je 75 jr zijn geworden.En ja pap ook al is het alweer vijf jaar geleden dat je moest gaan,toch missen we je nog elke dag.
Die rare ziekte hoor je steeds vaker en zo moet ik ook steeds vaker aan jouw nog denken.We hebben het afgelopen jaar(2013)veel mee gemaakt... leuke dingen,maar ook zekers minder leuke dingen.En dan denk ik wel eens pap het is maar goed dat je er misschien niet meer bent.En ook dan mis ik je heel erg om eventjes weer gewoon met je te kunnen praten en dat je me dan eventjes weer iets toe fluistert...ah kind komt all wel gaud!Of die knipoog en die grootte duim van je.Met mam is alles goed en ze geniet overal weer van,gelukkig. En met ons als gezinnetje gaat het ook prima.
Maar toch in die vroege ochtenden en in de middagen dat jij mij op kwam halen en dat we naar de paarden gingen..ja..? dat is toch iets wat ik nog heel erg mis...
Pap nogmaals bedankt dat je er voor mij/ ons was.Ik zal je nooit vergeten en elk jaar zal ik je een klein lichtje geven.

Dikke kus en ben wies mit tie,dien Anne Xxx

4 opmerkingen:

  1. Prachtig geschreven Anja! Zo moeten de herinneringen blijven! Sterkte Meis!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. blijft moeilijk meis, maar ook mooie herinneringen, en je koestert ze, mooi om te lezen.

    xx Amanda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anja ik weet dat het moeilijk zal blijven, zowel de verjaardag als zijn sterfdag. Mis zelf al 23 jaar ons pap en in juni 1 jaar ons mam, en je blijft toch steeds aan ze denken zeker op zulke dagen. Ik praat nog steeds met ons pap en dat helpt een beetje. Hij heeft zoveel moeten missen. Heel veel sterkte voor vandaag en alle dagen dat je het er moeilijk mee hebt.
    liefs Wilma

    BeantwoordenVerwijderen